قورباغه ی آرام پز(رفتار قورباغه ای)

روزی حکایت جالبی رو در سخنرانی ای شنیدم که به نظر من بسیار جای تأمل داشت و شاید بتوان گفت که نتیجه ی این حکایت درست شبیه نتیجه ی کار بعضی مدیران بی فکر در سازمان هاست .

شرح حکایت:

روزی محققان آزمایش جالبی را انجام دادند آنها میخواستند واکنش قورباغه را در مقابل بالا بردن دمای آب بررسی کنند .آنها ابتدا قورباغه ای را داخل آبی که از قبل روی شعله قرار داده شده بود انداختند ولی قورباغه به شدت واکنش نشان داد و از آب بیرون پرید .سپس ظرف دیگری که قورباغه درونش بود را روی شعله قرار دادند وتصمیم گرفتند دمای ظرف را کم کم زیاد کنند.

قورباغه هم به دلیل اینکه موجودی خونسرد است نسبت به درجه گرمی آب حساسیتی از خود نشان نداد تا اینکه آب به شدت داغ شد و یکدفعه قورباغه متوجه دمای بالای آب شد او تصمیم گرفت اقدامی انجام دهد و از آب بیرون بپرد ولی دیگر کار از کار گذشته بود و این موجود فلج شده بود، وتنها سرش را تکان میداد گویی به سبب بی احتیاطی و حواس پرتی ای که انجام داده است حسرت میخورد.

نتیجه در بعضی سازمانها:

در بعضی از سازمان ها مدیران همانند این قورباغه عمل میکنند،مدیرانی که به محیط و و تغییرات آن وهمچنین وضعیت و شیوه ی انجام کار کارمندان در سازمان توجهی ندارند.این مدیران روند و تغییرات تدریجی را بررسی نمیکنند و بنابراین در زمان مناسب استراتژی مناسب را اتخاذ نمیکنند زیرا خود را برای آن شرایط تغییر کرده آماده نکرده اند .از طرف دیگر این مدیران ظرفیت تحمل خیلی از تغییرات محیطی ناگهانی وهمچنین برخورد ناگهانی با کارکنان رادر مقابل عمل آنان ندارند و بنابراین در برابر آن تغییرات به درستی عکس العمل نشان نمیدهند و از فرصتها و تهدیدهای به وجود آمده به درستی بهره نمیبرندو درنهایت با شکست رو به رو میشوند،آنگاه از کار خود پشیمان میشوند ولی حکایت نوش دارو است پس از مرگ سهراب.