یک مطلب کاملا غیر فمینیسمی

بهره هوشی زن‌ها به مراتب از مردها کمتر است

*************************************************************

*************************************************************

مساله اول :
آدم‌های مختلف در مواجهه با این عنوان بنا به شخصیت، جنسیت، معلومات و نگرش اجتماعی‌ای که دارن، پیش‌داوری های متفاوتی رو “ناخواسته” و قبل از خوندن اصل مطلب پیدا می کنند . به طور مشخص هیچ خانمی رو نمیشه پیدا کرد که با خوندن این عنوان، کوچکترین حس موافقی درش ایجاد شده باشه . اما درباره آقایون کمی داستان متفاوته . متحجرینِ متمایل به مردسالاری، یقینا گل از گلشون می‌شکفته و خوشحال میشن که “سند” جدیدی برای برتریِ ایدئولوژی‌شون پیدا کردن . اما دسته دوم که متمایل به روشن‌فکری هستند ( و چقدر من از واژه روشن‌فکر بدم میاد!) رفتاری نسبی خواهند داشت . ینی یا بی‌تفاوت می‌گذرن و به “سطح دغدغه” نگارنده پوزخند میزنن، با پیگیر میشن که سر از اصل ماجرا در بیارن

نیاز به توضیح نیست که اصل عنوان، کذب محض هست و هیچگونه پایه و اساسی نداره . هدف، رونمایی از شکل غالب مواجهه‌ی ما باموضوعات پیرامونمون هست . این کاملا منطقیه که ما در تقابل با موضوعات و مباحث جدید، واکنش با همون پیش‌داوری شرطی  و بدون تامل داشته باشیم . به نظر این جزء فطرت ماست و نمیشه دست‌کاریش کرد . اما تاسف بار، اصرار روی اون و عدم کنکاش در اونه .
نکته : رفتار هیجانی رو در برابر موضوعات، با “بازنگری منطقی” تلفیق کنیم که خیلی زود مسائل بی‌پایه و اساس رو به عنوان ” واقعیت نپذیریم .

مساله دوم
تصور کنید که عنوان اینطوری بود : تحقیقات موسسه معتبر DFG نشان می‌دهد که بهره هوشی زن‌ها به مراتب از مردها کمتر است .

آیا عکس‌العمل ما در مواجهه با تیتر دوم همسان با تیتر اوله ؟ مسلما خیر
اینروزها تو خیلی از خبرگزاری‌ها و کلا رسانه ها از عباراتی مثل ” یک منبع آگاه “، ” یک موسسه معتبر ” و … استفاده میشه .  عامه مردم ( که من و شما هم جزئشونیم) این قبیل توصیف ها رو از راوی به مثابه یک سند کاملا معقول فرض می‌کنیم و کمتر به سردرآوردن از صحت اون فکر می‌کنیم.

البته این اصل، فقط تو حوزه خبر و مدیا مصداق نداره . اگر کمی به پیرامون خودمون و نتیجه گیریهایی که درباره مسائل مختلف می کنیم دقیق بشید، پی‌ می‌برید که ناخواسته مفعولِ اطلاعات هجوی هستیم که مستقیم یا غیرمستقیم به ما عرضه میشه.
تصمیم گیری های هیجانی برای تعیین استراتژی‌های کلان یک شرکت می‌تونه بزرگترین لطمه این نوع نگرش به مسائل باشه . حالا این موضوع رو تعمیم بدید تو همه زندگی … فاجعست !

نکته : ما آدم‌ها، بدون اینکه بدونیم یا متوجه باشیم در مواجهه با مسائل می تونیم با چند نگرش مختلف به اون نگاه کنیم : خوش‌بین، بدبین، منطقی و هیجانی. حواسمون باشه که درگیر یک نگرش خاص، خصوصا در مواقع حساس نباشیم .
همینطور این صفحه ویکیپدیا رو حتما بخونید .

کسی نظری نداره!؟