مهندسی بود که در تعمیر دستگاه های مکانیکی استعداد و تبحر داشت. او پس از 30 سال خدمت صادقانه با یاد و خاطری خوش باز نشسته شد. دو سال بعد، از طرف شرکت درباره رفع اشکال به ظاهر لاینحل یکی از دستگاه های چندین میلیون دلاری با او تماس گرفتند. آنها هر کاری که از دستشان بر می آمد انجام داده بودند و هیچ کسی نتوانسته بود اشکال را رفع کند.
بنابراین، نومیدانه به او متوسل شده بودند که در رفع بسیاری از این مشکلات
موفق بوده است. مهندس، این امر را به رغبت می پذیرد. او یک روز تمام به
وارسی دستگاه می پردازد و در پایان کار، با یک تکه گچ علامت ضربدر روی یک قطعه مخصوص دستگاه می کشد و با سربلندی می گوید: «اشکال اینجاست!»
آن قطعه تعمیر می شود و دستگاه بار دیگر به کار می افتد. مهندس دستمزد خود را 50000 دلار معرفی می کند. حسابداری تقاضای ارائه گزارش و صورتحساب مواد مصرفی می کند و او بطور مختصر این گزارش را می دهد: " بابت یک قطعه گچ: 1 دلار و بابت دانستن اینکه ضربدر را کجا بزنم: 49999 دلار" !!!
ممنون خانم مدیر عامل عزیز
مطلبتون واقعا جای تأمل داشت.به نظر من هم ارزش این ضربدر زدن بسیار بالاست به دلیل اینکه نشون میده این مهندس هم کارش رو به خوبی یاد گرفته و در کارش بسیار ماهره و هم اینکه از فکرش به خوبی استفاده میکنه.
سلام خانم بهاری جون
به نظر من ارزش اون ضربدر رو ۳۰ سال خدمت صادقانه ی مهندس داستان مشخص می کنه که خیلی با ارزش تره.
موفق باشید
کار هر کس نیست خرمن کوفتن گاو نر میخواهد و مرد کهن
واقعا از مطبتون خوشم اومد به گفته بزرگی امروزه بعد پول تخصص است که حرف اول رو میزنه.
پس بهتره یه چاه عمیق باشیم تا یک اقیانوس یک سانتی متری
پیروز باشید