نمیدونم چقدر با واقعیت افزوده یا Augmented Reality
آشنایی دارید ولی با توجه به داغ بودن این فناوری حتماً در موردش شنیدین؛
خلاصه اش اینه که شما اطلاعاتی افزون بر اون چیزی که می بینید یا می شنوید
رو دریافت کنید (مثل کاراکتر اصلی فیلم ترمیناتور!) البته این می تونه
شامل تمامی حس های 5 گانه بشه ...
ویکی :"Augmented reality (AR) is
a term for a live direct or indirect view of a physical real-world
environment whose elements are augmented by virtual computer-generated
imagery"بگذریم، البته این برای ما ایرانی های مقیم همینجا! شبیه
داستانهای علمی-تخیلی میاد (با سرعتهای سرسام آور GPRS، ADSL، WiMAX و ...
که در اختیار داریم) ولی اونور آب یواش یواش این فناوری داره جا میافته؛
مثلاً مردم با گرفتن دوربین گوشی (یا سایر گجت ها) به سمت اماکن و
خیابونها، میتونن نزدیکترین ایستگاه مترو یا اغذیهفروشی را پیدا کنن یا
روی صفحه نمایش ببینن که از کدوم طرف باید حرکت کنن تا به مقصد مورد نظر
برسد یا اطلاعات کاملی در مورد بناهای تاریخی و موزهها در حین بازدید از
اونها (به علاوه عکسیهای سایر بازدیدکنندهها) رو ببینن و

اما اینا نمونه های فعلی هستند؛ چیزی که الان دانشمندا و کمپانیهای بزرگ
فناوری دنبالش هستن یکمی بیشتر از اینهاست، برای نمونه توی پروژه جاه
طلبانه ای که رهبری اون رو یه ایرانی (دکتر بابک امیرپرویز)
برعهده داره، قصد دارن با افزودن مدارهایی به لنزهای چشمی (همونایی که
برای اصلاح عیوب انکساری چشم تجویز میشن)، اونها را تبدیل به یک ابزار
کارای دسترسی به واقعیت افزوده کنند. به صورت مختصر در این شیوه، اطلاعات
دیداری از طریق حسگرهای لنز به کامپیوترهای دور و بر فرستاده میشه و بعد
سامانههای واقعیت مجازی به صورت هوشمند و در صورت لزوم جستجو در اینترنت،
اطلاعات متناسب را به گیرندههای لنز چشمی ارسال میکنن و این اطلاعات از
طریق LEDهای ویژهای، بر روی تصویر مشاهده شده، افزوده میشن!
برای
محقق شدن همچین چیزی این لنزها باید بتونن از طریق مدارها بسیار ریزی که
پیامهای بصری رو دریافت می کنن، اول یک پردازش ابتدایی روی اونها انجام
بدن و سپس اطلاعات رو به بیرون ارسال کنند و اطلاعات افزوده شده را با
گیرندههای خود دریافت کنند و با فرمتهای متنی و تصویری در محل مناسب به
کمک LED نمایش بدن.

رصورت تحقق یک همچین تکنولوژی ای، بعید نیست که پیش بینی هایی که مجله
فوربیس در مورد سال 2020 (طی مسابقهای ترتیب داده بود و در آن خواسته بود
که طراحان، روزنامهنگاران و کارشناسان، آینده دنیای فناوری را پیشبینی
کنند) محقق بشه و شایدم زودتر :

وقتی در کافیشاپی نشستهاید، وقتی از ورای عینک یا لنز چشمی مخصوص خود نگاه میکنید، همچین چیزی ببینید!

میتوانید ببینید که عملا با خوردن آن وعده غذایی چقدر کالری، پروتئین، کربوهیدرات و چربی به بدن میرسانید.
یاخانمی که از لباس یک رهگذر خوشش آمده، میتواند بلافاصله مارک و قیمت
آن را چک کند و اگر تمایل داشت، در همان لحظه برای خودش سفارش دهد!
------
فرض کنید همچین فناوری ای با "صفجه معجزه گر" ساخت Displax ترکیب بشه، بنظرتون فیلم "گزارش اقلیت" (minority report) واقعیت پیدا نمیکنه؟

صفحه
ای با ضخامت کاغذ که multi-touch هست و حرکت ۱۶ انگشت رو detect میکنه و
میتونه روی هر سطح مات یا شفاف، صاف یا انحنادار قرار گرفته و با اشیایی
پشت اون، تعامل داشته باشه.

البته این تنها موردی نیست که از این فناوری استفاده میشه، یه نمونه دیگه : واقعیت افزوده، ناجی نشریات کاغذی
من دوسال پیش توی یه سمیناری که از عقب ماندگی ایران درحوضه ی فناوری
اطلاعات صحبت می شد یه فیلم دیدم که از همه ی این تکنولوژی های شگفت انگیز
برای ما, ولی دردسترس برای دیگر کشورها نشون می داد.حالا اینجا می بینم که
من باز هم با شگفتی به این تصاویر نگاه می کنم و هنوز شمه ای هم از این
تکنولوژی را در کشورم نمی بینم.چرا؟نه بلکه باید بگوییم چگونه می توانیم شگفت زده نگاه نکنیم و ما هم بدانیم و داشته باشیم؟
متشکرم
ریحانه
کشکول دکتر شایسته
سلام
باغبانم از موسسه عطار
متن جالبی بود اما فونتش خیلی ریز بود
چشم ملت در میادا
منتظرتون هستم
سلام اقای باغبان
.
کاش فرصت می دادین یه نگاهی بهش بندازم و ویرایش کنم اخه شما همون لحظه که گذاشتم خوندینش .
از نظرتون متشکرم
برای عذر خواهی یک روش بزرگ کردن صفحات وب و یا هر پنجره ی دیگه ای که روی مانیتور دارین را براتون می نویسم شاید هم یاد داشته باشین
خیلی ساده است باید کلید ctrl را از روی کیبورد نگه دارید و کلید قلتان مووس را به سمت بالا و پایین بچرخانید تا صفحه نمایش بزرگ و کوچک بشود تا اندازه ی فونت دلخواهتان را داشته باشین.
سلام
واقعا از راهنماییت ممنونم
لطف کردین
واقعا این روش رو بلد نبودم
دانلود تونستید بکنید؟
نه متاسفانه..........
فکر کنم فیلتر شکن لازمه واسه ی وبلاگ شما
می گم نکنه با سربازهای گم نام شما هم زد و بستی داشتین.