طرح های تشویقی ایرانسل

وقتی وارد وبلاگ میشی, موسیقی گرم و باحال اون آدمو میگیره و دوست نداری صفحه ی وبلاگو ببندی پس از خانم سالاری ممنونم.

دیگه اینکه عذر خواهی می کنم که بالای پست خوب شما راجع به رابطه ی موفقیت و زیبایی دارم مطلبمو می زارم, مطالب خوب باید چند روزی مطلب اول باشن و خوب مورد توجه قرار بگیره. 

من برگه هاتون رو صحیح کردم. نمیگم که از کارتون راضی ام اما آنچنان هم ناراحت نیستم. چون بالاخره یک چهار و پنج نفری حق مطلبو ادا کرده بودند. مهم تر اینکه اون نمودار نرمال که تویه همه ی چیزهای طبیعی دنیا وجود دارد تویه عملکرد امتحان شما هم بود. حدود 10 نفر عملکرد ضعیفی داشتند. 20 نفر عملکرد متوسط و 10 نفر هم عملکرد خوب و قوی. یه 8 نفری هم این وسط مسطا حتما گمه.

چون الان که حساب می کنم می بینم شما 48 نفر بودین. ماشاء الله . ما تو دبستان هم همچین کلاسایی نداشتیم. اما خوبی دانشجویی اینه که هر جلسه تقریبا 7 8 نفری غایبن و برا بقیه یکم اکسیژن می بونه که تنفس کنن.

اما غرض از مزاحمت. طرح های تشویقی کلاس ما از این لحظه شروع میشه.

من کلید سوالات امتحان رو می زارم اینجا. یک فرصت نزدیک به 6 روزه هم بهتون میدم تا آخر شب روز یکشنبه هفته ی آینده. هر کسی تونست با brain dump کردن خودش و یادآوری کردن زحمتی که سر امتحان کشیده, برگه ی خودشو تصحیح کنه و نمره ی خودشو مشخص کنه و برای من با ایمیل بفرسته اگر مثبت یا منفی نمره ای باشه که واقعا تویه برگه اش گرفته یک نمره تشویقی می گیره.

اگه کسی دیگه ای هم از این طرح های تشویقی ایرانسل چیزی تویه ذهنش داره برای من بفرسته تا بررسی کنم.

برا همتون آرزوی موفقیت می کنم و به امید دیدار.

پا نوشت : فایل پی دی اف کلید در اینجا است.

اگر کسی راجع به هرکدام از پاسخ ها نظر دیگری داشت با دلیل و مدرک برای من ارسال کند.

این دفعه دیگه واقعا خداحافظ



نظرات 8 + ارسال نظر
سپیده سه‌شنبه 31 خرداد 1390 ساعت 13:53

سلام استاد عزیز
میشه لطفا بگین که کلید سوالارو کجا جا گذاشتین؟؟!!!!!!!!!!
چون اینجا که نبود
حتما شما هم مثل بقیه آقایون دسته کلیدتون رو یه جایی جا گذاشتین

محسن بهزادمنش سه‌شنبه 31 خرداد 1390 ساعت 14:12

درود بر استاد گرانقدرم
مشتاق دیدار؛ قدم رنجه فرمودید استاد.
در ابتدا تشکر میکنم از تمام زحمات غیر قابل جبران شما در طول ترم امیدوارم در زندگی شغلی و شخصیم حداکثر استفاده را از فرمایشات شما ببرم«که در حال حاضر میبرم»
از هرچه بگذریم سخن استاد خوش تر است: استاد خدایش نمیخوام بگم امتحان سخت بود نه.با بررسی مجدد سوالات و پاسخ ها فهمیدم این من بودم که خوب متوجه منظوره شما نشدم امیدوارم که منظور و مفهوم پاسخ سوالات را رسونده باشم.به امید دیدار مجدد شما استاد دلسوز و مهربان
موفقیت از آن دوندگان هست«موفق باشید»

ریحانه صباغ طبسی سه‌شنبه 31 خرداد 1390 ساعت 15:13

استاد سلام و خسته نباشید راست راسی برای این همه لطف و مرحمت و از همه مهمتر کلاس خوبی که داشتیم و قدرش را ندونستیم و انشاالله اینجا ادامه پیدا کنه و قدرشو بدونیم...
در امید ما امیدها نهفته بوده و خبر نداشتیم...مرسی استاد که دنبال طرح تشویقی ایرانسلی هم هستین...خودم درخدمتم ...
مثلا می تونید به اونهایی که غیبتاشون بیشتر بوده و به فرایند تنفس کلاس کمک شایان توجهی داشتن چند نمره ای اضافه کنید. یا به اونهایی که در جواب سوالات کلاس ثمن بکم بودن و رعایت سکوت را فرمودن...-خودم را فراموش نکنید لطفا-
یا مثلا به اونهایی که از فضای تنگ کلاس شکایتی نکرده و با گشاده دستی کلاس را به چشم ترمینان همت, فضایی فراخ برای عبورر و مرور و رفت و امد می نگریستند...
یا به اونهایی که حقیقتا قصد کشیدن ماین مپ داشتند ولی کاغذ نداشتند و به دفترچه شما رحمشان می امد...
یا به اون هایی که برای دادن کنفرانس کلاس را شلوغ نکردندو به ما لطف کردن و اجازه دادن چیزی از درس بفهمیم و سر جای مبارکشان نشستند...
یا از همه مهمتر به اونهایی که به پیشبرد پروژه ی عریض وتویل طتویل همت گماره, ما همکلاسی های باحال را یاری فرمودند...
یا مثلا به اونهایی که جلسات متمادی وقت و بی وقت در انواع و اقسام جلسات حضوری و غیر حضوری جویای راهی برای ثبت نام در وبلاگ خوبمون بودن و در این راه تلاش ها کردندو وقت گرانقدر خواهر سالاری و برادر بهزادمنش را پر برکت کردند...
یا به اونهایی که با اوردن شیرینی و غیره در کلاس قصد خودشیرینی داشتند و شکرک نیز بستند....
خلاصه استاد به تعداد دانشجو های کلاس((48))راه هست برای رسیدن به نمره بیست... و دیگر هیچ.
والسلام

کیمیایی سه‌شنبه 31 خرداد 1390 ساعت 21:12

سلام میکنم خدمت استاد گرانقدرم ( یک دونده )
و همچنین خدمت تمامی دوستان عزیز - مطلب استاد رو خوندم همچنین نظرات بچه ها رو می خواستم یک..... بگم گفتم فردا بچه ها دست جمعی از خجالتم .... به هر حال استاد من هم گاهی اوقات در کلاس حضور داشتم و اگر می دانستم چنین طرح هایی است کلاس فوق العاده هم می اومدم
به هر حال هر چه بود سخن از محبت بود و دوستی
کلاس هایی که به جز از بار علمی نکات های آموزنده بسیاری داشت فقط صرفا یک کلاس نبود که بخوانیم و بگذریم - باید به دقت هم گوش می دادیم و هم حس می کردیم
گاه استاد به جز علم درس زندگی هم میدهد که اگر ما این اساتید را درک کردیم بهترین نمره را از کلاس گرفتیم و با درکی بهتر از زندگی زمان را به پایان رساندیم و کلاس تمام می شود و در آزمون پیروز هستیم ولی اگر قدر ندانیم .....
امیدوارم تمامی دوستان درس و کلاس زندگیشان همراه با نشاط و بهروزی و سرشار از سلامتی و آزادگی و شادی باشد
در ضمن استاد طرح تشویقی ما رو هم فراموش نکنین
موفق و پیروز باشید

مرجان سالاری چهارشنبه 1 تیر 1390 ساعت 17:52

سلام بر یک دونده ی عزیز و گرامی
استاد عزیز اومدن شما به وبلاگ و استفاده کردن از نظر قشنگتون برای من کافی بود نیاز به این همه تعریف نبود شرمندمون میکنید استاد.وباید بگم خوشحالم که این موسیقی باعث آرامش شما میشه البته به همه ی دوستان گفته بودم درمورد اون و قالب وبلاگ نظر بدن ولی هیچ کس نظر نداد خوب از اونجایی که میگن سکوت علامت رضایت است احتمالا دوستان هم خوششون اومده.
درمورد عذرخواهیتون باید بگم که شما همیشه بالای سر ما جادارید و باعث افتخارمونه که مطلبتون سردر وبلاگمون باشه
بابت طرح های تشویقی ایرانسلم ممنونم و باید بگم سرکلاس شما بودن و از مطالب شما استفاده کردن برای ما طرح تشویقی بزرگی است از ایرانسل ولی بحث امتحانو نمره و ... و لطف شما بسیار.
استاد این طرح های خانم صباغ هم بد نیستن ها تازه جدیدا که همراه اولم طرح تشویقی گذاشته اونم باشه بد نیست .
با تشکر فراوان موفق و سربلند باشید

صفوی چهارشنبه 1 تیر 1390 ساعت 19:05

با عرض سلام خدمت استاد عزیزمان جناب آقای قربان زاده ممنون از اینکه به فکر ما هم هستین.این مدت4_5 روزه مانده به فارغ تحصیلی واقعا دلم برای تمامی دوستان تنگ میشه ولی به خاطر (زحمات شما وخانم ها سالاری وصباغ )دربوجود اومدن چنین جو صمیمانه و بی ریا که آدم میتونه به راحتی حرف ها شو بزنه مطمئنم این دل تنگ شدنا کمتر احساس میشه امیدوارم همینطور که شما باعث شدین مدت پایانی تحصیل برای همه یه جورایه متفاوت باشه ماهم توانسته باشیم گوشه ای از زحمات شما رو جبران کرده باشیم و خاطره خوبی از دوستان و کلاس منابع تو این ترمی که گذشت گذاشته باشیم .امیدوارم در جشن فارغ تحصیلی که اگه خدا بخواد و یه جورایی زمزمه هاش هست شما استاد عزیز رو هم ببینیم. * به امید موفقیت روز افزون برای شما استاد ارجمند*

استاجی شنبه 4 تیر 1390 ساعت 23:11

سلام خدمت استاد عزیزم

ای کاش تیتر این موضوضع رو میذاشتین طرح های تشویقی یک دونده ای
به نظر من استاد بچه ها یی که زیر 15 شدن حکمشون اعدام هستش و راهی ندارن ولی بالای 15 رو یه خسته نباشید مهمون کنید!!!

متن بالا شوخی بوداا باز رفقا نریزن رو سر ما،ولی خدایی دلم واسه این شبای امتحان تنگ شده بود استاد،با همه استرس ها و بی خوابی هاش ولی واقعا شیرین و به یاد موندنی بود
کلاس های شما هم که دیگه فکر نکنم کسی باشه که بتونه ازش دل بکنه.
در ضمن من نمرم رو استاد محاسبه کردم 20 شد.در آخر هم اینم بگم که واقعا دلمون براتون تنگ شده استاد و مشتاق دیدارتون هستیم


آمدن ،
رفتن .
حالا دیدی زندگی چه ساده است ؟
مثل خیال که می آید و می رود.
تنها در این میان
من و تو ایم که درگیر افعال شده ایم.......

یک دونده پنج‌شنبه 9 تیر 1390 ساعت 15:45

همیشه در وانفسای بیحالی و مریضی و نا امیدی حرفای قشنگ شما به داد من رسیده. از همتون ممنونم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد